De gezagscrisis

In zijn verontrustende essay De gezagscrisis stelt filosoof Ad Verbrugge dat de postmoderne mens en de vermarkte overheid beide poreus zijn geworden en zichzelf nauwelijks nog bij elkaar kunnen houden

We leven in woelige tijden. Crises tuimelen over elkaar heen, de vervreemding tussen burgers en overheid neemt toe, het politieke landschap raakt meer en meer versnipperd en het functioneren van de democratische rechtsstaat staat ter discussie. De kritiek op 'de elite' zwelt aan, traditionele media worden in toenemende mate gewantrouwd en voorheen gezaghebbende instituties liggen onder vuur. Tegelijkertijd groeit het besef dat er geen eenvoudige oplossingen zijn, het probleem zit dieper.

Mede op basis van een grondige reflectie op Aristoteles' deugdethiek betoogt Ad Verbrugge in De gezagscrisis dat er een leegte schuilgaat in de consumptieve netwerksamenleving. Door een gebrek aan gedeelde bezieling en een levend idee van een gemeenschappelijk goed worden zowel burgers als overheid poreus en vatbaar voor grillige krachten die de bestaande orde uithollen. De gezagscrisis waarmee deze uitholling gepaard gaat, vraagt om een fundamentele bezinning op onze postmoderne cultuur, die begint met de herwaardering van de mens als een zin zoekend gemeenschapswezen.

Over de auteur

Ad Verbrugge (1967) doceert sociale en culturele filosofie aan de Vrije Universiteit te Amsterdam. Hij is lid van Centrum Èthos, coördinator van de masteropleiding Filosofie van cultuur en bestuur en oprichter van het YouTube-kanaal De Nieuwe Wereld. Tevens is hij voorzitter van Beter Onderwijs Nederland en de Filosofische School Nederland. In 2019 won hij samen met collega’s Govert Buijs en Jelle van Baardewijk de Socratesbeker voor Het goede leven & de vrije markt.