Wie is er bang voor Simone de Beauvoir?
Over feminisme, existentialisme, God, liefde en seks
Verfrissende, actuele kijk op Simone de Beauvoir, een van de meest besproken denkers van dit moment.
Simone de Beauvoir is terug van weggeweest. In De tweede sekse (1949) legde ze de zo vanzelfsprekend heersende masculiniteit van de westerse cultuur bloot. Het vuistdikke boek werd vooral door vrouwen gelezen en daarna gebruikt om mannen mee om de oren te slaan. Wordt het niet eens tijd dat ook mannen deze twintigste-eeuwse klassieker gaan lezen? De systematische achterstelling van vrouwen is immers een probleem van de hele westerse samenleving, en niet alleen van vrouwen.
Een actuele kijk op Simone de Beauvoir vanuit mannelijk perspectief
Wie is er bang voor Simone de Beauvoir? biedt een verfrissende, actuele kijk op Simone de Beauvoir, vanuit een mannelijk perspectief. Ruud Welten gaat in op vaak onverwachte en nog onontgonnen aandachtsgebieden in het denken van De Beauvoir. Naast feminisme en existentialisme komen ook psychoanalyse en literatuur aan bod, en naast de achterstelling van vrouwen ook religiositeit, liefde en seksualiteit. In het concluderende hoofdstuk wordt de vraag gesteld waarom, ondanks vrouwenquota en diversiteitsbeleid, de ongelijkwaardigheid tussen mannen en vrouwen tot op de dag van vandaag blijft voortbestaan.
Reviews 'Wie is er bang voor Simone de Beauvoir?'
Gezien in de media:
Genomineerd voor de Socratesbeker 2021 en op de shortlist − Maand van de Filosofie
'We zijn toe aan een vierde golf feminisme. Laat het deze keer een slaggolf zijn die ook mannen meesleurt.' – De Groene Amsterdammer
'In nog geen 200 pagina’s geeft hij een zeer scherpe, diepgaande en tegelijkertijd actuele en zelfs vermakelijke uiteenzetting van haar denken over sekse-ongelijkheid – en koppelt dit bovendien aan de hedendaagse samenleving.' – 8Weekly
'Weltens boek is zeer toegankelijk geschreven. Dat lijkt geen hemelschokkende observatie, maar na het lezen van Weltens boek moet ik daar meteen een voorbehoud bij maken: het is immers geschreven door een man en wordt hier besproken door een man. Ook de ‘neutrale’ taal waarmee filosofen nadenken is bij uitstek een mannelijke taal, die aan herziening toe is.' ★★★★ – Trouw
